Is het hebben van een kind eigenlijk wel zo vreugdevol als we in het eerste uur na de bevalling dachten onder een roze wolk van dankbaarheid en liefde? Kinderen willen soms immers niet slapen of eten. Ze kunnen hyperactief zijn of driftbuien hebben. En daarnaast is er nog het 'moderne' schrikbeeld van de (dreigende) achterstand.
Is mijn kind normaal? Ouders tobben heel wat af.
Dit boek is geschreven om ouders inzicht te bieden in het ontwikkelingsproces van hun kind. Die kennis maakt de opvoeding gemakkelijker, maakt de ouders ook minder afhankelijk van (soms te vroeg of zelfs ten onrechte ingeschakelde) hulpverleners.
Het is belangrijk om vast te stellen dat er grote (en desondanks niet riskante) verschillen kunnen zijn tussen kinderen. Het is goed om te weten in welke ontwikkelingsfase een kind zich bevindt, zoals het tevens belangrijk is om te erkennen dat niet elk kind zijn kunsten 'volgens het boekje' laat zien.
Elk kind heeft recht op zijn eigen tempo en temperament. De interactie tussen ouder en kind is zeer gebaat bij basiskennis over ontwikkeling en opvoeding maar is toch altijd persoonlijk ingekleurd. En zo hoort het ook. Een goede ouder-kindinteractie is medebepalend voor de verankering van vaardigheden en gedragspatronen in het neurale netwerk (in de hersenen) van het kind en is als zodanig dan ook medebepalend voor de persoonlijkheid van het kind. Een ontspannen en vreugdevol opvoedingsproces vormt een stevig fundament voor een autonoom leven van de nieuwe generatie.