De Multidisciplinaire richtlijn opiaatverslaving is van groot belang voor patiënten die lijden aan deze ernstige ziekte en voor professionals die met deze patiënten werken vanwege de volgende nieuwe inzichten. Opiaatverslaving wordt nu opgenomen in een reeks van andere richtlijnen voor psychiatrische stoornissen. Dit betekent een erkenning van verslaving als psychiatrische stoornis. In de richtlijn wordt een opiaat-onderhoudsbehandeling met adequate doseringen methadon of buprenorfine/naloxon als behandeling van eerste keus sterk aanbevolen. Deze behandeling wordt voor de meeste patiënten aanbevolen boven een behandeling gericht op abstinentie. De richtlijn geeft een duidelijk antwoord op de vraag hoe om te gaan met de verhoogde kans op hartritmestoornissen ten gevolge van QT-verlenging bij (hogere doseringen) methadon. En, voor het eerst in de geschiedenis, ook internationaal gezien, wordt heroïne op medisch voorschrift als effectieve behandeling opgenomen in een nationale richtlijn.
De richtlijn benoemt ook een aantal behandelingen die gezien ontbrekend bewijs voor effectiviteit niet aanbevolen kunnen worden.
De richtlijn bevat gerichte aanbevelingen voor vele aspecten van diagnostiek en behandeling van patiënten die lijden aan een opiaatverslaving, gebaseerd op wetenschappelijke kennis en praktijkervaring. Het is daarmee een onmisbaar boek voor de opleiding van professionals in de ggz en verslavingszorg.
Dit is een samenvatting van de Multidisciplinaire richtlijn opiaatverslaving (9789058982476).